Bir yanık ağıt var Anne,
Sana söylediğim bir türkü.
Sazımın telleri kırık,
Benimse şu yüreğim dökük.
Hasretine ne alışılır,
Nede dayanılır Anne.
Ellerini öpmeyi özlerim,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
annelerimizin yeri hiç dolamaz... sessiz sevgiler yada dile dökülen sevgiler yaşasak da... her daim bizim için yeri farklıdır... tebrikler Yusuf bey... selamlar...
çok duygu dolu bir şiir.çok güzel.
annler baş tac değilmi..yreğine sağlık
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta