Anne Şiiri - Orhan Özçelik

Çocukluğumda sevdim seni,
Seni küçüklüğümde tanıdım.
Büyüdüğüm zaman olmadın,
Ya da ben yanında olamadım.

Oğlum diyen tatlı sesini duyamadım,
Anne ben sana hiç doyamadım,
Ben seni hiç yaşıyamadım anne.

Verdiğin emeğe karşılık,
Sana bir şey veremedim.
Aklına geldiğim zaman,
Buradayım anne diyemedim,
Ben de özledim anne diyemedim.

Tez geçermiş zamanlar,
Yarın çok geç olurmuş.
Bilemedim insanlar,
Böyle öksüz kalırmış.
Ben nasıl anlamadım,
En tatlı yar ananymış.

Kaybedince anladım,
Ben senin kıymetini.
Gecelerce ağladım,
Yummadım gözlerimi.

Anne bana sütünü helal edebildin mi,
Oğlun seni çok sever, öğrenebildin mi.
Mevlamın rahmetiyle, Cennetlere git anne,
Küçük garip oğluna,hakkını helal et anne