Anne Şiiri - Sevgili Özbek

Bugün kupkuru bir merhabamla
Esrik zaman halinden şikayetlerim var anne
Uzak kentlerin çok ötelerinden
Nemli andız otu,
Haylaz dertlerimden bahsedeceğim
Vaktin hederine yükleyeceğim hüznü
Ve
Kalemin ucuna kadranı sıkıştıracağım

Biliyor musun anne,sana yazarken
Yılların eskitiği tarumar gözyaşlarım,
İnsan tariflerinde akrepleşiyor
Gerilerde kalan kırıntı ahlarımız
Hayatımızla bezginleşiyor anne
Yelkovanlarda can çekişiyor

Sana güzel şeylerden bahsetmek isterdim aslında
Mavilerden,uçan kuşların özgürlük kanatlarından
Buralarda yangın var anne, hadi gel
Gel beraber uçalım derdim, bak gelmezsen düşerim
Öyle çok yalnızım ki, baldıran yalnızlığım anne
Ve şefkatine bu kadar muhtaçken, en kötüsü de sensizim
Bilincimin uç noktasında sensizim anne
Yokluğunla kimsesizim

Buralarda çok şey değişti anne, her şey kalıntı artık
İnsanlar çok değişti; kişilikler patikalarda kangal
Sosyetenin tefessüh anjin ilişkileri, internete bile yansıdı
Sahteliğin sancıları kol vuruyor, anlıyor musun
Ve bu yaşadıklarımız boştur deyip geçiştirsek bile
İçimizde ki kanayan kar soğukluğundan
Yitmek an meselesi anne
Yitmek kırmızılarda

Evet anne, senin o kader dediğin tarihimde
Alnımdaki çizgiler yılların yorgunluğudur
Bağrımdaki ıstırap ayrılığın cefası
Beşerin ihanetidir sırtımda taşıdığım
Ve beni kahreden yedi bıçak yarası değil anne
Beni kahreden onur yarasıdır, kahrolası onur
Kutsal sevdalarımı hiçe sayıp yandığım
Şuursuzca kaybettiğim yirmi yedi yılım bile
Bu yarayı onarmıyor anne
Tamir etmiyor

Halime yanan dostum,hadi gel
Gel de beni o eski günlere
Anlattığın o masalsı günlere götür
Hayallerimi süsleyen aşklar diyarına
Kirletilmemiş o düşler bahçesine anne
Yılların beni mahrum bıraktığı
Göçmen kuşların mevsimine götür
Kanayan anılarımdan yoksunum işte
Yoksunum anne, hanemde yoksun

Sitemim böyledir diye kızma bana Zeyno
Sen yetiştir umutlarımı, kendi ellerinle ek
Doğmadığım o gün gibi toprak çıplaklığına
Tohumlarınıda nilüferlerden pembeye bırak
Sulara baktığımda eğil berraklığına
Yansıyan cemalinden mayısı giydir anne
Ve kimbilir
Yollarını şaşıran sabır taşlarından belki
Sığındığım bahar yaz olmadan al beni rahmîne
Yorgunum çünkü, çok yorgunum
Yor gu num,yo rul dum anne

11/05/2006