Anne Şiiri - Ergin Erginer

Bir Sevgi Teyzem vardı...

Yüreği sımsıkı, dardı.
Derdi olana nefesi tükenmezdi hiç.
Yavrusu açılmamış bir güldü,
O öldü,
Annesi acılara gömüldü...

***

Sevgi Teyzem derdi ki:
'Allah kimseyi kış günü yorgansız, bayram günü evlatsız komasın!..'
'Gönül sırça bir saraydır!.. Gönül sırça bir saraydır!..'

Ağlamaklı olunca:
'Dert ağlatır, aşk söyletir, hasret gözletir!..' derdi.
Bir of çeker:
'Gençlik geçti kuş gibi, ihtiyarlık geldi kış gibi,
dünyayı geçirdim düş gibi!..
'Geçti bülbül, geçti gül, ister ağla, ister gül!..' diyebilirdi.

Sevgi Can Bağında / 41

Tebessüm ederdi:
'Zengin yer baklava güllaç, fakir yer hep bulamaç,
sabah kalkar ikisi de aç!..'

'Döndüğü müddetçe bu deli dünya hey!..'
'Az ye, az söyle, az incit !..' diyerek susardı.

'Gönül kırarak, sevgi kaynağını kurutmamalı!..' derdi:
'Al iki bişi, ver iki bişi, ödünç bu dünyanın işi!..'
'Tanesiz aş, kavgasız baş, yumuşak taş olmaz !..'

Yavrusu gelince aklına:
'Sabret Sevgi, sabret!..' derdi, 'Sabır kalbe güç verir!..'

21 Ağustos 1991
Eskişehir

Bütün ümitleri yel alır gider.
Tomurcuk açılır, sel alır gider.
Analar büyütür el alır gider!...

Sevgi Can Bağında / 41

*Yaşanmış bir öykü olan bu denemenin, yayımlanmış formunu okumak isterseniz, bakınız:

(1997). 'Gönül Sırça Bir Saraydır', Milli Eğitim Dergisi,
133: 74-75