Artık ağlamıyorum anne
Eskisi kadar olmasa da
Yine gülüyorum
güldürüyorum.
Huzurluyum,
Çocuklar iyiler şükür
tanısan severdin
İnsanları hala seviyorum
Ama artık uzaktan
dokunmadan
sadece selam veriyorum
o da verirlerse
Hep sevgi şefkat
bekledim diye
itilip, kakılmışım,
yalvartılmışım meğer
o boşluk hala dolmadı
ama beklemiyorum
istemiyorum...
yok ki versinler.
kimse yürekli değil anne
herkes insan da değil
öyle görünüyorlar..
Kayıt Tarihi : 20.3.2019 23:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Leyla Demir 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/20/anne-2-50.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!