Anne 2 Şiiri - Mustafa Uzun 3

Kar ile borandır gönlümün dağı.
Ben donar gibi üşüyorum anne.
Bozulmuş virane o yeşil bağı.
Bir yaprak gibi düşüyorum anne.

Neydi bu acelen neydi telaşın.
Sen gideli duman dumandır başım.
Zehir oldu bana ekmeğim aşım.
Aklımı yitirdim şaşıyom anne.

Bu ayrılık beni hayli bir gerdi.
Ciğer pare pare kalbimi deldi.
Sırtıma yükledim bunca hep derdi.
Hemde of diye taşıyorum anne.

Gözümde hayalin çıkmaz her yerde.
Bu gidişle anam hal kalmaz bende.
Feleğin suçu yok sorun kaderde.
Böyle kadere küsüyorum anne.

Beni de al götür koyma bu yerde.
Yollara bakarım her gün seherde.
Bu can dayanmıyor gayrı hasrete.
Bağrıma taşı basıyorum anne.