Annemin Arkasından Şiiri - Galip Sarı

Gittin ya buralardan yerin dolmuyor.
Dünyam zindan oldu, sabah olmuyor.
Yaşamak, eskisi gibi anlamlı gelmiyor.
Beni anlamsızlığa bırakıp gittin anne.

Sen varken daha güzeldi, kardeş bacı.
Bulurdun dermansız dertlere bile ilacı.
Hiçbir elem kollarında vermezdi acı.
Beni acılarla baş başa bırakıp gittin anne.

Ninnilerin, hala kulağımda çınlar.
Mazi oldu dizinde uyuduğum anlar.
Bak yaprakların döktü, o ulu çınar.
Ruhumu çıplak bırakıp gittin anne.

Burkulsa gönlüm olurdu seninki kırık.
Görmedim seni hayatta çehresi asık.
Artık gelmez dünyaya benzerin yazık.
Tüm şefkatleri yanına alıp gittin anne.

Uzak diyardasın artık erişemem sana.
Nasıl yaptın sen böyle bir şeyi bana.
Söyleyeceğim sözler bitmemişti daha.
Kelimeler boğazımda düğümlü anne.

Gidecektin neden diktin bu fidanları.
Nasıl ağlattın arkandan bak insanları.
Kulakların duymaz mı oldu figanları?
Feryadımı cevapsız bırakıp gittin anne.

Attım kendimi arkandan yerden yerlere.
Bırakıp gittin beni kıymet bilmez ellere.
Sazımda sustu elim gitmez oldu tellere.
Aşıklara zor bir tarih bırakıp gittin anne.