Söndü gözlerimdeki amansız umut;
Hayat düştü gönlümden, yoruldum anne.
Tam dağılacak derken başımdan bulut;
Yine aynı yaramdan, vuruldum anne...
Bir sendeymiş merhamet, vicdan tek sende;
Hürmet senin hakkınmış, istemesen de.
Her kime yer verdiysem başım üstünde;
Yerlere çalındım ben, kırıldım anne...
Şimdi bomboş ellerim, kalbimde sızı;
Anladım sende derman, güneşin kızı...
Kabul et dizlerine bu vefasızı;
Geldim bak ellerine sarıldım anne...
Kayıt Tarihi : 20.5.2025 00:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!