Dev örgüler ördüm kederime,
Kaç bin yıllık ilmikler atılan kaderime,
Oysa bir bluz bile dikemezdim ben,
Ķırmızı saçlı oyuncak bebeğime.
Ömrümü yaşanmamış aşklara nakışladım
İğneler gecti derime adım adım;
Battal boy yalnızlıklar beni kurtarmaz,
Ben tüm terk edişleri seninle bağışladım.
Bazen bir paçavra bazen bir Hint ipeğiydim.
Tüm mavi düğmeleri kendime işlerdim.
Bazen bir fabrikasyon,bazen bir el emeğiydim,
Nerde bir acı varsa göğsüme dikişlerdim.
Gergeflerde nakış ve kızıl dantelli oya,
Brit atamadan koklayamadan doya doya,
Bu ekose etekler benle gidecek mezara,
Bir tek seni ölçen teraziye ait bu mezura.
Anne,
Tut,
İplıgimden,
Yine!
Dev örgüler ördüm kederime,
Kac bin yıllık ilmikler atılan kaderime,
Oysa bir bluz bile dikemezdim ben,
Kırmızı saçlı oyuncak bebeğime..
Kayıt Tarihi : 17.5.2025 00:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir şiir bazen umudun nameleridir.. Annemi hastane köşelerinde beklerken Günlerce Aylarca Senelerce...




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!