Anne Şiiri - Hüdaverdi Öz

Gecenin yarısı, nedir bu soğuk?
Yaz ortasında, üşünür mü Anne?
Sen yoksun da, sesim yıllardır boğuk
Düz yollarda hiç, düşülür mü Anne?

Elim koynumda, sen gittin gideli
Gam doldum, toprağa düştün düşeli
Boyun büktüm, hoca kader diyeli
Söyle kadere, küsülür mü Anne?

Gözlerim ufuklara, daldı bir an
Güneşi gördüm, ağır ağır batan
Ben küçük bir gemi, hayat bir umman
Yüzme bilmeden, girilir mi Anne?

Kalbim yangın yeri, yoktur dumanı
Geldik yakaladık, ahir zamanı
Çakallar kurtlar, çevirmiş yolları
Zor geçitlerden, geçilir mi Anne?

Hergün arar sorardın şu halimi
Saatlerce dinlerdin her derdimi
Artık kimse silmiyor gözlerimi
Kimsesiz yola, gidilir mi Anne?

Arasam bir yanımda hep eksik var
Ağustos ayında başa yağdı kar
Geniş denilen dünya, geliyor dar
Daracık yerde, gezilir mi anne?

Gurbet denen avcıya yakalandım
Bir an geçmişe, hayallere daldım
Sen yoksun, yılanlar içinde kaldım.
Yılan'la başa, çıkılır mı Anne?