Anne Şiiri - Mehmet Kaplan Behlül

Anne;
azgın kalabalıklar içerisindeyim
seni arıyorum.
Ayağının bastığı yer cennetim oluyor
Seni çok özlüyorum.
Anne;
Bir kelebeğin kanadındaki toz misali
Sen olmayınca yanımda uçamıyorum.
kimsesiz kalmak farklı bir şey,
Annesiz kalmak farklı.
Anne;
Hani güneş aydınlatır ya bütün tabiatı
Hayatımın aydınlığı sendin
Ayağının altı daha güzeldir cennetten
Daha kutsal ne var? Annelikten
Anne;
kokun geliyor uzaklar dan,
sanki Yağmur yağmış toprağına.
Ağır bombalarla sarsılmış koca bir şehir gibiyim
Yıkılmışım yüreğime düşen hasretinle.
Anne;
Bu çaresiz acı tarifsiz
Toprak sarsın bağrına seni incitmesin
Çok sevdiğin çiçekleri ben suluyorum artık
Yokluğunu kimseye hissettirmiyorum
Ben hissediyorum sadece en derinden
Bu yaraya kimseden derman gelmez
seni çok özlüyorum ANNEM...