Yoruldum anne
Çok yoruldum söyleyemediğim ne çok şey birikti içimde kanayan yaralarımı görmezden gelmenden çok yoruldum oysa ne güzel hayallerim vardı ne güzel umutlarım seninle arkadaş olmak vardı anne bir mutfak masasında sana sevdiğim adamı anlatmak vardı ama yapamadım anne ben zaten hiçbir şeyi beceremiyorum anne sevmeyi sevilmeyi unutmayı hiçbir şeyi beceremiyorum kendimi de sevemiyorum anne.
Kayıt Tarihi : 26.5.2024 03:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bir Engellinin Günlüğü](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/05/26/anne-1705.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!