Anne Şiiri - Şeyda Bozkurt

Leylekler sıcak yerlere göç ederken
Çiçekler solarken sensiz
Mevsimler geçerken sevgisiz
Her mevsim sensizim
Ben her bahar yalnızım anne

Gün doğduğu andan batışına kadar
Aya bakıp dilek tuttuğum her günden
Yıldızların kaydığı olur haftalarca
Her yıl doğum günüm azap olur
Sen yanımda olmayınca

Her yıl anneler gününde hüzünlü olurum
Senin doğum gününde ağlarım
Soldu kırmızı güllerim
Gözlerimde yaşla, yüreğimde acıyla kalakaldım
Bu zalim dünyada
Sensizim ve öksüzüm anne

Sensizlik hissizlik gibi
Kimsenin sıcaklığına itimâdın olmuyor
Senin kalbin bana ses olurdu yol olurdu,
Varlığın toprağıma dağ gibi gölge olurdu
İnsanın hayatı değil midir toprağı?
Beni gölgesiz, beni dağsız bıraktın annem