Anne Şiiri - Ekrem Akgümüş

Anne yine al bağrına
Gül kondur yanağıma
Sakla yine kucağına
İhtiyacım var sana.

Ağustosta üşüyorum
Sanma ki yaşıyorum
Güneşten de kaçıyorum
Bezgin argın susuyorum.

Niye düştüm ben dalından
Gölgenden yolundan
Can özüm senin bağından
Anne gitme gitme yanımdan.

Tökezleyip düşüyorum
Sensiz çok üşüyorum
Kendime de küsüyorum
İşte böyle yaşıyorum.

Yağan yağmur arıtmıyor
Kor ateşler ısıtmıyor
Eller beni avutmuyor
Gözümde yaş kurumuyor.

Anne yine al bağrına
Kokla sar kucağına
Son duam yine sana
Anne sarıl sarıl bana.

Saçlarımı okşa kokla
Belki kapanır bu yara
Sensin en büyük çare
Anne kaldır düştüm yere.

Uzat yine ellerini
Kuşat yıkık bedenimi
Nasıl özledim seni
Anne düştüm çıkart beni!

Anne kaldım tek başıma
Sanki döndüm bir yaşıma
Bir son ver gözyaşıma
Ne olur anne sarıl bana!