Oturdum, yad ettim geçmişi, dünü
Bu kaçıncı sensiz Anneler Günü
Deseler inanmazdım öldüğünü
Hıçkırdım ağladım ağladım anne.
İlk iş olarak öperdim elini
Önce ben koklar verirdim gülünü
Bir görsen şimdi yavrunun halini
Resmen karalar bağladım anne.
İsmail MALATYA ah aman aman
Annesizlik ne acıymış, ne yaman
Ölüm şerbetini içtiğin zaman
Bense yüreğimi dağladım anne.
Kayıt Tarihi : 13.5.2023 22:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!