Anne Şiiri - Cengiz Emre Karatekin

• 

  nasıf karatekin

  Köyüm
  
  O gidince sana bana ne kaldı
  Küstüm toprağına taşına köyüm
  Çıkıp dağlarına şöyle bağırdım
  Boşuna mı sevdin boşuna köyüm
  
  Bir deli poyrazdım estim kestim de
  Zaman oldu inandım da küstüm de
  Sevgilim de kaderimde dostum da
  Bakmadı yüzümün yaşına köyüm
  
  Çok uğraştım gelmedi yar biçime
  Gerekirse gidecektim sicime
  Bir elifçe sevda düştü içime
  Gitmesin zoruna boşuna köyüm
  
  Mektup attım bilmem ona kaç kere
  İsmini haykırdım dağ bayır dere
  Gelin oldu gitti böyle o nere
  Zehir düştü zehir aşına köyüm
  
  Çifte kardeşlerini almış bakmıyor
  O verdiğim belgüzarı takmıyor
  Sevda bu ya bir girdimi çıkmıyor
  Az mı rastlanırdı eşine köyüm
  
  Çabaladım Seven alsın seveni
  Bıraktım yardıma koştum da kini
  Göğ iken biçtiler onunla beni
  Bir hançerdi sürme kaşına köyüm
  
  Bir gün gelir beni sende okursun
  Olsun ah deyişin göğsüne kurşun
  Benim gibi her gün hayaller kursun
  Girsin uyutmasın düşüne köyüm
  
  Boğuldum dünyanın hep eleminde
  Bahtımda karaymış hak kaleminde
  Onun da senin de bu aleminde
  Vallahi karışmam işine köyüm
  

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)