Anne Şiiri - Abdurrahman Tepe

Şu özge gönlüme serhat kalbime
Ab-ı hayat olup akarsın anne
Sensizlik bir ataş düşer serime
Kalbimi derinden yakarsın anne

Bu cihanda yoktur onun emsali
Sarar bu ruhumu nağme misali
Örnek oldun edep haya timsali
Hep sevgi tohumu ekersin anne

Ayağın altına serilmiş cennet
Her sözünde vardır binlerce hikmet
Sen eylersin bana şefkat ve himmet
Her engeli böyle yıkarsın anne

Hayatı öğrettin sen hece hece
Titredin üstüme sen gündüz gece
Mükemmelsin her an en son derece
Şeyda bülbül olup ötersin anne

Bir ömür çektiğin zahmet ve çile
Severek katlandın hep bile bile
Al yanağın benzer kırmızı güle
SAMİHİ'ye kanat gerersin anne