Bu sefer tükendim anne
Gülen o Yüzümü ağlattılar
İçimdeki o çocuğu
Büyümeden öldürdüler Anne
Dalimdan koparıp beni
Yerlere attılar Anne
Koklamaya kıyamadığın kızını
Acımadan soldurdular Anne
Büyümek bukadarmı zordu Anne
Yılların yükü hala omuzlarımda
Mutluluk denen Şey kalmadı avuçlarımda
Aydınlık dünyamı karattilar Anne
Nazlı büyüttün ya hani beni Anne
Nazlı kızına eller acımıyor Anne
Diken ektiler hep yüreğime
Beni benden alıp gittiler Anne
Oralara bahar geldimi Anne
Topladınmı sevdiğim papatyaları
Başıma taktığın o kircicegi vardiya
Çekip saclarimdan aldılar Anne
Benim gözyaşlarım akmazdı
Gözyaşlarım şimdi durmuyor Anne
Yaşarken beni bu dünyada
Diri diri mezara koydular Anne
Hulya Orakcı
Kayıt Tarihi : 27.11.2022 19:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hulya Orakcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/11/27/anne-1649.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!