Anne Şiiri - Adem Çavuşoğlu

Her şey yitirdi rengini gözümde
Geceyi gündüzü bilemiyorum anne
İçimde bir çocuk, koşsa da delice
Bir adım öteye gidemiyorum anne..

Kanayan yaramda, sızlayan döşümde
Ağlarken yanımda, düşerken peşimde
Ne rüyalarımda ne düşümde
Seni bir türlü bulamıyorum anne..

Unuttum, ak mıydı kara mıydı saçların
Gidişin çiçek açtığı vakitti ağaçların
Babam döverdi, bilmem, neydi suçların
Bunu içimden atamıyorum anne..

Gariboğlu yalandan erdi asıla
Gurbet ile bir oldu gönülde sıla
Bilmem, bu verdiğim kaçıncı sela
Ecel gelmeyince ölemiyorum anne...