Anne Şiiri - Aysel Tarcan 2

Naaşın baktıkça içim kavruldu
Hüzün deryasına sızdırdın anne
Bağrım yaktıkça o biçim savruldu
Merteben kalplere yazdırdın anne

Kömür gibi saçlar zifiri kaşı
Pınara döndürdün her bir göz yaşı
Usulca devirdin çınarlık başı
Izdırap tavında gezdirdin anne

Edeb adap sözün kar beyaz yüzün
Firar da şimdi ah feryadı sözün
Edebi menzilde adab-ı özün
Zemheri buzulu çözdürdün anne

Ne tatlı bakardın kırmazdım seni
Yaşın itibarla yormazdım seni
Kem söz kurşunla vurmazdım seni
Sukuta gömüldün üzdürdün anne

Yüreği figanla sağırladık bil
Ruhun binbir tatla ağırladık bil
Duayla selayla uğurladık bil
Melek süliyetin süzdürdün anne

Merhum soyun sopun sözün ettikçe
Masum tavır ile gözün ettikçe
Rabb'in dergahına izin ettikçe
Ölüme vuslatın sezdirdin anne

Aysel Tarcan