Anne Şiiri - Suzan Çelik

Peygamber ocağı sönmezmiş arşta
Fatıma neslinden kısmetmiş Anne

Sadık sırrın vermiş bir Maşuk’a
Tövbemiz dilinden nasipmiş Anne

Günahtan kararmış elin tutar da
Ol Dost’a götürür sunarmış Anne

Katılırken ekmeğe aslından maya
Fatıma’nın elinden tutunmuş Anne

Çorbanın tuzu O, Yüce Dergah’ta
Bir tahta kaşıkta nakışmış Anne

Kanatlanır kanaat görünür tasta
Berekettendir aşı vakıfmış Anne

Şifa sunar duadan sağalır hasta
Ölü kalbin pasını silermiş Anne

Edeptir her hali yol verir aşka
Heybetten kisveye yakışmış Anne

Garip baş köşede oturur sofraya
Muhabbeti Dost’tan sunarmış anne

Rağbeti yok asla talib-i makama
Kaftanı da hesaba çekermiş Anne

Saldırırken cehil renkli eşarba
Tülbendin oyalar nakkaşmış Anne

Sade çul işletir hanede ihlasla
Hizmetin menşei menbaıymış Anne

Sohbetin sükutun hali bir başka
Anlamak bir gizli sanatmış Anne

Annelik sırrını rahmedene sorma
Annelik Rahim’den sanatmış Anne

Resul kızı! Rukiyye misali yaşa!
Ölümsüzlük sırrı Yar’daymış Anne

15 Şubat 2008