Zaman ne çabuk geçmiş anne
Ellerimden tutup, götürdüğün okulum
Ağlayıp bırakamayışım seni, kapı önünde
Daha dün gibi aklımda işte
Saçlarımı tarayışın, örmen tek tek
Burnum fındık büyüklüğündeyken
Küçük ellerimi tutan ellerin
Yanağımda duruyor, uyurken öpüşün anne.
Bir koşturmaca, telaş evimizde, sevinç…
Yoksa; hüzünlü bir veda mı bu?
Ben gülerken ayrılığın hüznü var kalbimde
Ana demek buymuş, buymuş anne
Sevgi merhamet, kanat, kölelik yeri gelince
Sen anlamadın belki, ağladığımı dün gece
Korktuğumda yanıma yattığın aklıma gelince
Şimdi kim yatıp, sıcaklığının o tadını verecek bana,Anne
Kayıt Tarihi : 5.8.2005 23:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!