Anne Şiiri - Ümit Yaşar Doğru

Annelik neydi?
Geceleri uykusuz gündüzleri yorgun olmak mı?
Hayır hayır!
Seni senden daha çok sevmekti.
Acını yüreğinde hissetmekti,
Yerine kimseleri koyamamaktı belki de
Dualar etmekti başucunda,
Ayağın taşa değmesin diye.
Kalkan olmaktı hayalinde düşünde bile.
Kendi acısını senin için unutmak,
Gayesi olmasa da yaşamak,
Mutluluğunda mutluluk bulmaktı.
Adın anılınca yüreği titremekti belki de.
Sesini duyunca gözleri yaşarmaktı.
Ayrılık anlarını sevmemekti.
Ardından bakıp gözleri yaşarıp,
Kalp atışları değişmekti.
Yaşadıklarını hissettirmemekti.
Hep mutlu hep ümitli görünmekti,
En çaresiz anlarda bile.
Yani
Son nefeste bile tükenmeyen sevgiydi.