Anne ! Şiiri - Ahmet Kara 4

Bugün seni yazdım, yaralı dilde
İçimde hasretin, soluyor anne.
Hakkın hepimizde, ödenmez bil de
Yüzünde merhamet, gülüyor anne.

Anne bir ışık tut, gönül sesinden
Canıma kanıma, gül nefesinden
Seni içiyorum, aşk kasesinden
Sevgin göz yaşımı, siliyor anne..

Acıyı sen çektin, bizi güldürdün
Karanlık günlere, umut bildirdin
Gözde yaş aktıkça, yaşım sildirdin
Sevginle hasretim, büyüyor anne..

Yetimler büyüttün, saçlar süpürge
Ömürler geçirdin, kırık kaburga
Rüzgarlara durdun, bize kasırga
Güneşim sevginle, doğuyor anne.

Ruhunda güzellik, sevgin deryadır
Senden bu günlere, doğuş ferdadır
Bizde her sözünle gönül evladır
Rahmet pınarından, yağıyor anne..

Sana vermiş Mevla, her anahtarı
Bizim evimizin, güzel muhtarı
Sensin çoğu zaman, evlat lehtarı
Yedirip içirip, sağıyor anne..

Feri’de soldu mu, çakır gözlerde
Ahmet’in yaralı, yatır dizlerde
Sende ki sıcaklık, yeter bizlerde
Gözlerimde yaşlar, akıyor anne..