Anne uyan...
Kalbim bir kuş gibi uçup gidiyor,ayaklarım çıplak yagmurun ıslattıgı topragın üzerinde ..
Küçücük gözlerimi dolduruyorum gokyüzüyle ,kalbim bulutların arasında usulca süzlüyor..
Aklima gelmeden karanlik uyan anne..
Ufacik kalıyorum onca dunya insanı ve onca hayatın arasında,gökkusagi umutlarimı boyuyor kaderim kapkaranlik sen uyan anne...
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta