Anne Şiiri - Muhammet Faruk Koca

Sessiz bir gecenin karanlığında,
Parça parça taşınıyorum,
Seni getirecek sabaha,
Ya sen gelmeyeceksin diyorum,
Özlemle beklediğim ay ışığında,
Şu taş duvarlı minarelerden
Ve sensiz geçen gecenin karanlığında,
Bir elim sen öbür elim yüreğim,
Şu başımda uçan kuşlar,
Kanatları bembeyaz olan bir güvercin,
Seni çağrıştırıyor güzelliği bana,
Bu uzun süren gecenin karanlığında,
Ay ortaya çıkıyor, gecenin sessiz karanlığında
Ve bir tiren çığlığı,
Bozuyor gecenin sessizliğini,
Yarasa gibi baykuş gibi
Ve anlıyorum gelemeyeceksin,
Benim elleri kınalı,
Başı yazmalı anam gelmeyeceksin.

(01.03.2001)