Anne Şiiri - Hüseyin Ülkü Korkmaz

Anne, neden saldın beni bu diyarlara,

Yokmuydu? bir parça ekmeğin...

Tadı yok buraların havasının, ne de suyunun,

Ömrümüzü törpüleyen bu bambaşka bir diyar,

Bütün bu sözlerin ardında koskoca bir gurbet var...

Duvarlar mahzun, bakan ben mahzun...

Gökyüzü karanlık, geceler zindan...

Dolunay kaybolmuş, gündüzler âzap,

Yokmuy du? verecek bana bir bardak suyun...

Özledim!

Oralarda şimdi ağaçlarda Cennet hurması,

Hiç unutulur mu?

Hevenklerden sarkan o bal tatlısı üzümü,

Ya!... o mis gibi pişen yufkalar...

Bitiremiyorum annem boğazımda düğümleniyor,

Hasret kokan sözümü...

Esiyor mu? yine poyraz...

Saçlarımı dağıtırdı,

Özledim o mis gibi şöbiyetlerini,

Bakırcılar çarşısından gelen o ahenkli sesler...

Bitmiyor annem bitmiyor...

Özleme doğru nefesler...

HÜSEYİN ÜLKÜ KORKMAZ (Her hakkı mahfuzdur-izinsiz alıntı yapılamaz)