Anne Şiiri - Mehmet Tahir Çiftçi

ANNE

Ben hiç kimseyi üzmedim anne,
Ne bir hayvana zarar verdim,
Ne de kimsenin kalbini kırdım.
Çok yaramaz bir çocuk değildim.

Senide hiç kırmadım anne,
Ben hayatım boyunca
Sadece kendime zarar verdim.
Sesiz görünsem de,
İçim alev alıyordu anne,
Her şeye rağmen ayakta kaldım.

Ben sana hiç bir zaman laf getirmedim,
Leke sürmedim ama,
Göğsümü çok hırpaladım,
Kalbimi çok yordum.
Ben hayatım boyunca,
En çok kendime zarar verdim.

Benim hiç hayalim olmadı anne,
Ne sen rahat ettin,
Ne kendim rahat bir gün gördüm,
Fotoğrafçı bile gülümsememi istemedi,

Kaybolmuş hayatın arayışındayım,
Ne arkamı yaslayabileceğim bir dost,
Ne de başımı koyabilecek bir omuz,
Ahhh be annem
Sen beni ne diye doğurdun?