Ey Anne!
Gönül bu dinler mi sanki fermânı?
Sevdiğim vefâsız ağladım Anne;
Unuttum gülmeyi bilmem dermânı,
Aşkıyla bağrımı dağladım Anne..
Sevgilinin yoktur kendine hayrı,
Şefkatin gibiyi bulamam gayrı,
Senin yerin inan herkesten ayrı,
Çektikçe çileler çağladım Anne..
Tutmadım sözünü, ettim kendime,
Dertlerle taşarak sığmam bendime,
Nankör sahip oldu Aşk kemendime,
Ömrümce karalar bağladım Anne..
Gerçeği anladım pişerek közde,
Kalleşlik liyâkat, yalaka gözde,
Erdem, faziletler uçuşur sözde,
Şu düzeni ben mi sağladım Anne..
Tarsûsî diyorlar küçük yavruna,
Hayat ulaştırdı dâim doğruna,
Cevap veriyorum şimdi soruna,
Kendi urganımı yağladım Anne...
"Adem KAÇAR - 22/08/2017"
Adem KaçarKayıt Tarihi : 22.8.2017 17:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!