Dokuz ay karnında beni taşıdın
Kimbilir ne çektin neler yaşadın
Daha cenin iken beni okşadın
Sancılar çekerek doğurdun anne
Hakkın ödeyemem bende hakkın çok
Sana ulaşmaya artık çare yok
İnan ki hasretlik yüreğimde ok
Sen beni sevgiyle yoğurdun anne
Gece uykundayken beni dinlerdin
Sesimin tonundan derdim anlardın
Mızıldandığım an koklar sarardın
Beni kem gözlerden korurdun anne
Bir yudum suyunu bensiz içmezdin
Çokça sevecendin kem söz etmezdin
Hatalar yapsam da bakar görmezdin
Sen hep bizim için yoruldun anne
Olmazı istesem olmaz demezdin
Yorulup üşenmek nedir bilmezdin
Bana yedirmeden kendin yemezdin
Neyi istemişsem bulurdun anne
Çok kızdırsam bile kaşın çatmazdın
Beni uyutmadan asla yatmazdın
Özün sözün birdi hata yapmazdın
Ben uyurken sessiz solurdun anne
Bizler için her dem dua ederdin
İçin kan ağlarken bize gülerdin
Derdimi hisseder deva dilerdin
Daha konuşmadan duyardın anne
Baharda derede asma budardın
Koca tarlamızda sebze sulardın
Koşa koşa gider üzüm toplardın
Sen güneş doğmadan doğardın anne
Dedikodu nedir asla bilmezdin
Açlıktan ölsen de haram yemezdin
Kimsenin malına gözün dikmezdin
Herkesi şefkatle sarardın anne
Geceleri sana uyku haramdı
Herkesin yarası senin yarandı
Vaktim yok demezdi arar sorardı
İşten işe uçar konardın anne
Odun ateşine yemek koyardın
Közünü toplayıp ütü yapardın
Peynir,yoğurt,yağı kendin yapardın
Kendinden geçince sızardın anne
Onlarca dönümde tütün dikerdin
Dolaman evlekte bostan ekerdin
Nerede iş varsa orda biterdin
İş senden kaçsa da arardın anne
Damda iki inek avluda kuzu
Altını temizle iş dizi dizi
Yorgun yolak gelir okşardın bizi
Kova kova sütü sağardın anne
Çok işler becerdin taşıma suyla
Külü kaynatırdın deterjan güya
Hiç de üşenmezdin yumuşak huyla
Dağ gibi çamaşır yıkardın anne
Tavana dek yufka yapıp yığardın
Her öğün öncesi onu tavlardın
Bağdan yaprak derip sarma yapardın
Sofraya emeği koyardın anne
Yirmi eşek yükü otu toplardın
Semere kaldırıp yükü yüklerdin
Otları avluya saçıp sererdin
Hayvanları böyle doyurdun anne
Besledin büyüttün bizi okuttun
Bizle uğraşırken kendin unuttun
Yazın yetiştirdin kışa kuruttun
Çok nefes harcadın boğuldun anne
Bizleri everip yolcu eyledin
Ne zaman gelirler diye bekledin
Hasretlik derdini derde ekledin
Yine de ses etmez korurdun anne
Kötü söz edene cevap vermezdin
Cahilin sözüne gülüp geçerdin
Kimsenin ardından söz söylemezdin
İçinden üzülür dolardın anne
Amansız hastalık yıktı bünyeni
Mezarın taşına astı künyeni
Hepimiz yürekten özledik seni
Sen ki bizler için onurdun anne
Ne yazık kıymetin bilememişiz
Gönlüne yeterli girememişiz
Kaybedince seni çok özlemişiz
Eminim cennete kuruldun anne...
Mekanın cennet olsun.
12.05.2017.
Kayıt Tarihi : 12.5.2017 18:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir hayatın geride bıraktığı izler.
Okudum ve duruldum, bir evlat ancak bu kadar güzel dile getirebilirdi Annesine dair özlemini, siz vefalı bir evlatsınız, Anneciğinizin mekanı cennet olsun, Rabbim rahmetini ondan esirgemesin dilerim, sizlere sabır diliyorum....
Annelere az bile teşekkür ederim
Her zamanki gibi derinlemesine bir yorum. Çok teşekkür ederim
hem de yürek sesinizi.
Tebrikler Bülent bey.
Selam ve muhabbetle.
Karşılıksız verilen tek sevgi, anne sevgisi.... Bunların hiçbirini de karşılık ya da teşekkür bekleyerek yapmaz, hatta veremediklerine hayıflanır bir taraftan... Ona göre evlatlarına ne verse azdır...
Bir anneye bundan daha güzel şiir zor yazılır gerçekten... Her dörtlük anne sevgisiyle verilenleri kendi içinde çok güzel bir konu bütünlüğüyle aktarmış...
Koşma nazım biçiminin bu çok başarılı örneğini, duyguları sade bir dille ve çok akıcı bir üslupla anlatan şiirinizi ve sizi içtenlikle kutlarım Bülent Bey....
Saygılarımla.......
TÜM YORUMLAR (6)