Bir zamanlar hep gülerdin
Yüzün neden solgun anne
Gururla bağrın gererdin
Tüm hallerin durgun anne.
Hasretiyle can özünün
Yaşı dinmez şu gözünün
Rengi atmış gül yüzünün
Omuzların yorgun anne
Telefonda ses titriyor
Anlatsan da dert bitmiyor
Deh demeynen at gitmiyor
Sesin neden kırgın anne
Mevlâ’ ya sal hallerini
Duaya sar dillerini
Kırılan o bellerini
Doğrult bitsin derdin anne.
9/05/2016
Bursa
Kayıt Tarihi : 2.5.2017 10:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ülkü Kara](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/02/anne-1406.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!