Sen taşıdın beni aylarca karnında
Etmedin şikayet ne ağrında ne de sızında
Yıllarca sevdin, okşadın kucağında
Uyumayınca saatlerce salladın kucağında
Sensiz ne yaparım ben bu koca dünyada.
Sakın bir an bile bırakma beni
Sevginle sar, tut elimi
Hiç ayırma üzerimden gözlerini
Sensiz bu dünya yakar, kül eder beni.
Ben biliyorum sen hep beni düşünüyorsun
Ben pasta sevmem zaten deyip yemiyorsun
Ben üşümeyeyim diye geceleri uyumuyorsun
Bu dünyada beni en çok sen seviyorsun.
Sen bu dünyada ki en değerli şeysin
Peygamberimizin cenneti ayaklarının altına serdiğisin
Bana şefkat, babama servet, aileye rahmetsin
Bu âlemde sen gözle görünen tek meleksin.
Üzüyorum bazen seni, kırıyorum
Sonra kendi kendime kızıyorum
Sensiz ben yaşayamam biliyorum
Anne, seni çok seviyorum.
Kayıt Tarihi : 1.1.2016 21:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Asım Oğuzhan Altunkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/01/01/anne-1368.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!