Anne Şiiri - Hayriye Aygül

Gözlerinin ferini yüzündeki acıları
İşindeki beceriyi kollarındaki mecali
Bedeninde yorgunluk başındaki ağrı
Burnundaki kanı unutamadım anne

Dilinden hiç düşürmediğin dualarını
Dışarıya göstermediğin acı dertlerini
Yüreğinde yanan ateşin alevlerini
Hiç fark ettirmedin bizlere anne

Yanağını emer gibi sarılıp öpüşümü
Koca kız ağzımda emdiğim memeni
Kolların sığınak deliksiz uyuduğumu
Ailene ve çocuğuna bir adaktın anne

Zaman çaresizdi acımasızdı sana
Çektiğin çileni yaşadığın acı kaderi
Üzerindeki töreler ve baskı darbesi
Karşı direnmeni hep bekledim anne

Bugün farkındayım kahramanlığının
Yalnızlığa mahküm hayata bağlılığın
Yaz tatilinde çağlardın mutluluktan
Çocuklarınla mutluluk oynardın anne

Bostanlar elinle canlanırdı yeşil yeşil
Kabağı tereyağda tuzlayıp kavuruşun
Katmeri mayalı yağlı hamurdan yapışın
Taze fasulye pişirmeni özledim anne

Yatılı okulda bana dizlerin olurdu ranzalar
Ninnilerinde gözyaşlarım oluk oluk akardı
Sevgine hasrettim çocuk halimle çaresiz
İçimde doldurulmayan boşluk oldun anne

Ben sana hasret özlemle gurbetteydim
Mübarek ellerini doya doya öpemedim
Sen göçüp giderken hatır isteyemedim
Yüzüne elimi süremedim yanarım anne

Bugün anneler günü yarım asırdır yanarım
Anneler günü bana üç yüz altmış beş gün
Aramızdan ayrıldığın o acı gün sanki dündür
Sen yüreğimde sevgim özlemim canımsın
Rahmet içinde mekanın cennet olsun anne

10 Mayıs 2015 Alanya