Anne, kucağından çıktım çıkalı;
Bilesin, her kucak gurbettir bana.
Dönüp geçen onca yıla bakalı,
Çocukluğum kadar uzağım sana.
Güzel sesin hâlâ kulaklarımda!
Kokunu duyarım bir gülde senin.
Şimdi bilsen, yorgun şakaklarımda;
Dolaşır, ellerin hayâlde senin.
Gurbet ocağında kimi kimsesiz,
Kuru yaprak gibi döndüm hazâna.
Hastayım, dertliyim, gönlüm neşesiz...
Anne gibi kimse bakmaz insana.
Şimdi boynu bükük öyle yalnızım,
Ağlasam gözyaşım silemem artık.
Hasretlik çekmekmiş hep alın yazım,
Sıcak kucağında gülemem artık.
Yokluğuna hâlâ alışamadım,
Bilmem alıştın mı, sen yokluğuma,
Gün gelir yeniden ben döner miyim?
Dizine baş koyup çocukluğuma.
Kaan YILDIZ
(2013)
Kayıt Tarihi : 24.3.2015 17:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!