Anne Şiiri - Kurtuluş Kurtoğlu

Kurtuluş Kurtoğlu
151

ŞİİR


3

TAKİPÇİ

Anne

Güle oynaya yolladın askere
Daha gitmeden hasret çöktü anne
Günlerim çok vermiyorlar teskere
Şimdiden dört yüz altmış gün var anne

Gizliden gizliye daim ağladım
Yüreğimi sılama, size bağladım
Komutanlarımı her gün dağladım
Sabah akşam yerde süründüm anne

Yasak olmuş burada sormak soru
Çorba diye gelir bildiğimiz su
Yemeğin suyu yok sadece kuru
Yemekleri nahoş yenilmez anne

Her sabah saat beş olursun tıraş
Her yere gidersin uygun adım marş
Mıntıkaya koş elde süpürge faraş
Böyle yaşamak çekilmiyor anne

Emirlere gelinmez daim karşı
Künyen yoksa hemen kitlenir çarşı
Dertlerim çoktan geçti belki arşı
Sıkıntıdan da patlıyorum anne

Çaprazda durdum oldu halim yaman
On beş gün yattım bulamadım derman
En güzel ilaç olur bana zaman
Viran olmuşum çok hastayım anne

Sılada yavrum beşiğinde ağlar
Anası başında karalar bağlar
Benim yüreğim burada hep ağlar
Günler bir türlü de bitmiyor anne

Kışlanın ortasından akar dere
Alıp beni götürür sere, sere
Bende bilmiyorum giderim nere
Burada kendimi bilmez oldum anne

Üst devre alt devreyi daim ezer
Mıntıkada eli cebinde gezer
Bütün dedikoduları sezer
Askerde bile insaf yokmuş anne

Kurtoğlu’m sende oldun bir divane
Boş yere bulma kendine bahane
Askerlik her yerde olur şahane
Teskereyi eğer almışsan anne
24.04.2009 İstanbul

Kurtuluş Kurtoğlu
Kayıt Tarihi : 15.12.2014 21:21:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Kurtuluş Kurtoğlu