Güle oynaya yolladın askere
Daha gitmeden hasret çöktü anne
Günlerim çok vermiyorlar teskere
Şimdiden dört yüz altmış gün var anne
Gizliden gizliye daim ağladım
Yüreğimi sılama, size bağladım
Komutanlarımı her gün dağladım
Sabah akşam yerde süründüm anne
Yasak olmuş burada sormak soru
Çorba diye gelir bildiğimiz su
Yemeğin suyu yok sadece kuru
Yemekleri nahoş yenilmez anne
Her sabah saat beş olursun tıraş
Her yere gidersin uygun adım marş
Mıntıkaya koş elde süpürge faraş
Böyle yaşamak çekilmiyor anne
Emirlere gelinmez daim karşı
Künyen yoksa hemen kitlenir çarşı
Dertlerim çoktan geçti belki arşı
Sıkıntıdan da patlıyorum anne
Çaprazda durdum oldu halim yaman
On beş gün yattım bulamadım derman
En güzel ilaç olur bana zaman
Viran olmuşum çok hastayım anne
Sılada yavrum beşiğinde ağlar
Anası başında karalar bağlar
Benim yüreğim burada hep ağlar
Günler bir türlü de bitmiyor anne
Kışlanın ortasından akar dere
Alıp beni götürür sere, sere
Bende bilmiyorum giderim nere
Burada kendimi bilmez oldum anne
Üst devre alt devreyi daim ezer
Mıntıkada eli cebinde gezer
Bütün dedikoduları sezer
Askerde bile insaf yokmuş anne
Kurtoğlu’m sende oldun bir divane
Boş yere bulma kendine bahane
Askerlik her yerde olur şahane
Teskereyi eğer almışsan anne
24.04.2009 İstanbul
Kayıt Tarihi : 15.12.2014 21:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kurtuluş Kurtoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/12/15/anne-1312.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!