Duyduğum ilk ses
Önce karnında
Sonra sırtında
Hep yüreğinde
Beni taşıyan
Azalmakta ki sevgi pınarının
Aşınmayan elmas kurnası anne
Söylediğim ilk söz
Göz yaşlarında ben
Dualarında ben
Umutlarında ben
Solmakta ki sevgi çiçeklerinin
Tek dikensiz ve ölmez gülü anne...
Sevdiğim ilk kadın
Dönüşsüz yolculuğa çıktığımda
Ah! Birde baş ucumda olabilsen
Ölüm yaşamaktan kolay olurda
Katlanır mısın bu acıya da sen?
Kirlenmekte ki bu eski dünyanın
Tek taze ve temiz kalmışı Anne...
1984
Haluk MahmutoğullarıKayıt Tarihi : 1.4.2005 11:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Haluk Mahmutoğulları](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/04/01/anne-129.jpg)
Musa Öz
ATGV Tesislerinden Emekli
TÜM YORUMLAR (1)