Anne Şiiri - Ali Yıldırımer

Anne öyle candan öyle tatlısın ki
Benim için bir meleksin canım annem
Gece ateşlensem hiç yanımdan ayrılmazdın
Anne ne olur hakkını helal eyle
Acılı günlerimde hem arkadaş hem dost oldun
Kan ter içinde uyandığımda hep karşımda oldun
Bak ben geldim anne
Seni sırtımda taşımaya
Ne o geç mi kaldım anne
Bırakma ellerimi anne
Sensiz üşüyorum ben
Kendin aç kaldın
Bizi ellere muhtaç etmedin
Soğuk kış gecelerinde
Bizi ısıtmak,doyurmak için çırpındın
Kelimeler yetmez seni anlatmaya
Anne senin gibi kimse sevmedi beni
Kimse örtmedi üstümü üşümesin diye
Salıncaklar kurdun virane evin önüne
Yıllardır içimde sana olan hasretim
Senin yerini kim tutabilir ki anne
Yemedin yedirdin biz tok gezelim diye
Hani anne birlikte İzmir’e gidiyorduk ya
Nazilli’de o lokantanın önünde bakışını unutamam
Oğlum küçük o yesin ben yemesem de olur dedin
Oysa hasta olan sendin senin ihtiyacın vardı
Kısıtlıydı paramız doktora gidiyorduk
Anne biz hiç İzmir’e gezmeye gitmedik ki
Ya tahlile ya kontrole ya film çekilmeye
Ben senin hakkını nasıl öderim anne
Gökyüzüne baktığımda senin ay yüzünü görüyorum
Hiç kimse senin gibi olamaz anne
Bilmem sana layık olabildim mi
Ben hiç yalan söylemedim anne
Ben kimseye zarar vermedim anne
Ben hiç haram yemedim anne
Emdiği süt helalmiş desinler diye
Anne anne ne kadar çok seviyorum bu kelimeyi
Hep dua ederdin oku oğlum diye
Okudum anne okudum ben öğretmen oldum
Kimseye yanlış bir şey öğretmedim anne
Anne hakkı çok kutsal kıymetini bilmeliyiz
Seslenmeden koşup yanına gitmeliyiz
Bitmez tükenmez borcumuz var annemize
Ne olur annem hakkını helal edesin.
24.04.2014