Anne Şiiri - Mehmet İsa Akkoyun

Duyuyor musun anne ayrılık şarkısı çalıyor radyoda
Gelininin şarkısıydı çok seviyorum derdi hep
Biterken ağlıyordu hüngür hüngür
Gözlerinden yaşlar nasılda süzülüyordu

Sonra sarılırdın ona sende bir şeyler bulurdun
Birlikte ağlardınız yanaklarını silerken ellerinle
Hüzün kokardı odamız
Dalardı gelinin sen niye dalıyordun anne

Babam yine kapıda hala ağlıyordunuz
Size kızar bana kıza bunlar niye ağlıyor
Sen önde gelinin arkandan odadan çıkardınız
Hala ağlanacak yeri arıyorum parçamızda anne

Babam nerde yemek soğuyor niye gelmiyor
Arabayla kaza yapmış diyorlar
Bizim arabamız mı vardı anne
Var olan neyimiz vardı ki birbirimizden başka

Ya gelinin anne gelinine ne oldu
Denize mi gitti diyorsun
Mayosu yoktu ki anne
Deniz ne arasın Mardin in kuru toprağında

Ya sen anne ya sen nerdesin
Korkuyorum sormaya anne seni
Sendemi gitti bir yerlere anne
Yalan bulamadılar mı sana

Bak yine parçamız çalıyor radyoda
Ben ağlamaya hazırım ağlıyorum
Sarılacak kimse yok etrafımda
Bendemi gittim bıraktım kendimi anne

Ağlamak ne güzel şeymiş
Keşke karşımda yine ağlasaydınız
Yine babam bana kızsaydı
Hani erkekler ağlamazdı anne

Susuyorum anne susuyorum
Hıçkırıklar boğazımda tıkanmış
Gelininin fotoğrafı elimde yıpranmış
Ellerin yine omzunda anne

Bir şiir yazıyorum anne
Bir mısrasını sana yazıyorum
Bir mısrasını gelinine
Babamı unutmadım ona da yazdım anne
Her tarafı ölüm kokuyor anne şiirimin
Sen gelinin babam kokuyor
Ben bittim anne mürekkebim tükendi
Umutlarım yok oldu anne

Yalnızlığa dayanamam anne
Yalnız kalmaktan korkarım bilirsin
Ne zaman yalnız kaldım ki
Hep siz vardınız anne

Anne ben mi sizi bıraktım yoksa sizmi beni
Neden dokunamıyorum hiçbir şeye
Neden sigaram hiç bitmiyor
Neden bir tane mezar var anne neden

Yoksa sizi bırakan benmi yim
Ağlama ne olursun
Gelinin de ağlamasın
Babam hiç ağlamasın dimdik dursun ayakta anne

Siz okuyun anne şiirlerimi
Kimse okumasın üzülmesin
Bir oğlum vardı dersin
Sizinle yaşamak güzeldi çok güzeldi anne

Bir uçurum düşünüyorum
Birde hayal kuruyorum üşürken
Düşlerimin içinde ölümü arıyorum
Unutmuşum düşlerimi satmışım anne

Anne ben sesini özledim
Uyandırışını özledim her sabah
Seni kızdırmayı özledim
Babamı özledim anne

Hatırlıyorum anne dediklerini ve yeni anlıyorum
Hayat hata affetmez derdin hep
Acılar büyür insanlar illa ölür
Karanlıklar doymaz ölüme doğru bende size doyamadım.