Anne Şiiri - Zafer Nuhoğlu

anneme...
gökyüzüne baktım kimseler yoktu,
kapılar yüzüme kapandı anne...
yağmurlar başımı dövdü durdu ah,
sımsıcak koynunda oğuldum, anne.

bulutlar başıma dağ oldu aktı,
damlalar gözümü doldurdu baktı,
şimşekler koynumda yağmuru yaktı,
mayısın üçünde boğuldum anne…

topraktan gelmiştim, koydun toprağa,
hasretim bin kere, hasret kucağa...
bir ezan vaktinde buz sal ocağa,
dök ayak ucuma doğruldum, anne...