Anne Şiiri - Yunus Çetiner

Bir zalime kaptırdım yüreğimi,
Ben delicesine sevmiştim anne
Bilsen nasıl terk edip gittiğini,
Halime acırdın ağlardın anne.

Hayallerimiz vardı düşlenmemiş,
Türküler söylerdik hiç dinlenmemiş,
Bembeyaz bir dünyaydı kirlenmemiş,
Karanlıklar ansızın geldi anne.

Gözlerim ışıl ışıldı sevmeden,
Gülüp geçerdim,o benden geçmeden,
Ben ona canımı verdim ölmeden,
Ayrılık rüzgarı çok sert esti anne.

Genç yaşımda saçıma aklar düştü,
Anılar bir bir başıma üşüştü,
Bu hayat bana zindana dönüştü,
Yaşamak ölmekten daha zor anne.

Babamla sen gibi oluruz sandım,
Oda beni sever deyip aldandım
Ben ateşle değil sevgiyle yandım,
Bu aşkı söndürene aşk olsun anne.

Kızma bana çocuğun aşık oldu,
Engel olamadım kalbime anne
Solumdaki çiçekler bir bir soldu,
Gözyaşlarım sulayamadı anne.

Senden başka kimsem yok dertleşecek,
Bu sevda beni bir gün öldürecek,
Senin sevgindir beni diriltecek,
Sen beni sevmekten vazgeçme anne.