Ve insan bir damla su aslında anne, bir damla su
O kendini unutsa bile, aslı bir damla su!
Hayata başlarken minik bir bedenle, bir kase dolusu,
Sonra şırıl şırıl, şarıl şarıl çağlayan dereler, nehirler dolusu,
Gem vurulmayan, set çekilmeyen, coşkunlukta doğrusu,
Kabı olmayan, kalıbı olmayan, yatağı olmayan doğrusu,
Ve insan bir damla su aslında ana, bir damla su!
Kayıt Tarihi : 24.11.2011 23:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)