Anne Şiiri - Ertuğrul Şakar

Bir çocuğum sanki hiç büyümemiş
Seninle birlikte olunca anne
Hayat yokuşunda hiç yürümemiş
Dizinin dibinde kalınca anne

Mevsim bahar ise sensin tabiat
Gönlüm bir kuş olsa olursun kanat
Gözlerin ruhumda en büyük sanat
Sevgin her hücreme dolunca anne

Ne güneş isterim,ne ay,ne dünya
Gördüğüm en güzel en güzel rüya
İstemem başka bir hayal ve hülya
Mutluyum yanıma gelince anne

Seninle içiçe mevsimler,yıllar
Koşsun sana doğru gittiğim yollar
Sırtımı okşayan buselik kollar
Kurbanın olayım yolunca anne

Şenlenir seninle kapımın önü
Hayalin doldurur bütün bir günü
Kelime bulamam övmeye seni
Ben bir çiçeğinim dalınca anne

Gönül fırtınamı gözün dindirir
Öfkemi şefkatli sözün dindirir
Hüzün yağmurumu yüzün dindirir
Dünya benim olur gülünce anne

Cennet ayağının altında pınar
Sevdam bir kelebek,yanına konar
Doyumsuz bir hasret içimde yanar
Sürükleniyorum selince anne