İnsan büyüdüğünde hiç bir şeyin değeri kalmazmış,
Anneler gidince herkes tek başına kalırmış.
Çocukluk hayalleri kuş tüyünden yapılmış,
Üfleyince puf diye uçarmış.
Dünyanın can yaktığını insan
Büyüdüğünde anlarmış.
Mutluluk denen şey bulutlara takılmış,
Üstümüze biraz nefret, biraz kin yağarmış.
Annemizden miras kalan biraz hüzün,
biraz da kara toprakmış.
Kayıt Tarihi : 17.2.2019 03:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Burak](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/17/anne-1099.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!