Anne Şiiri - Reşat Sağlam

Yıkıntılar içindeyim anne
Gece üstüme üstüme katmakta karanlık gülüşlerini
Yıldızlar hüzünlü bir melodi samanyoluna eşlik etmekte
Kıyımlar,yıkımlar her hücremin dna ve rna sında bölünmekte bir meçhule doğru.
İntiharın eşiğinde benliğim bu gece…
Ve uzaklarda bir siren sesi
Diriliş bazen kulaklarımda çınlayan serin bir rüzgarla gelen fısıltı
Yaşam denilen sırat köprüsünde ömrüm rezil u perişan
Her yanımda yeşeren cellatların kanlı ve kirli elleri anne
Şimdi yıkımlar ruhumda birer akkor
Gerdanıma nakış nakış işlenmiş
Gözlerimin buğulu bakışına hapsolmuş
Kaderimin ince çizgisine kalın ve renkli kalemle çizilmiş
Yokluğun, yokluğun anne
Ölümün diğer adı değildir
Ta kendisi…