Anne Şiiri - Akın Örsmen

Hayata geldim senin sesinle,
Okşuyordun beni yavrum diye..
Dokununca gözlerin gözlerime,
Kalbimde bir kıpırtı oldu anne…

Çocukluk gençlik çabucak geçti bile,
Ne güzel günler geçirdik seninle..
O mutlu günlerden şimdi geriye,
Soluk bir resmin kaldı anne…

Bir güldün mü ay doğardı yüzünde,
Kederlerim erirdi şevkat dolu sesinde..
Gün geçtikçe gülümseyen tatlı yüzünle,
Yaşama azmi verdin bana anne…

Bir zamanlar benimde bir hayalim vardı,
Kalbim senin sevginle çarpardı.
Senin kalbin şimdi durduysa bile,…
Benimki hala senin için atıyor anne…

Hayatım canlanacak yine seninle,
Senin için çarpan şu kalbimi dinle,
Eğer yalnızım diyorsan orada yine,
Ne olur beni de yanına al anne…

Ne o yaşmı birikti göz pınarlarına?
Haydi sil gözlerini artık ağlama…
Ben ağlıyorum ya senin yerine,
Yalnızlığımın başladığı günden beri anne…

Ufuktan esen bu rüzgarla birlikte,
Yine eskisi gibi bana ninniler söyle.
Biliyormusun gittiğin gün kederinle neş’enle
Seni içime gömdüm anne…

(Anneler günü dolaysıyla 1976 mansiyon ödülü)