Anne Şiiri - Mustafa Sarı

ANNE

Aramızdan ayrıldın çok zaman oldu
Sensizlik çok zor bir bilsen anne
Neler neler oldu çok şey değişti
Mümkün olsa hele bi gelsen anne

Koca adam oldum hem kilo aldım
Bilmem niye diye bi sorsan anne
Yalnız başımayım çok derde daldım
Çıkıpta halimi bi görsen anne

Üç çocuğu bırakıp hiç düşünmeden
Sürem doldu dedin gittin be anne
Kızların anne oldu sende bir nine
Torunların bayramında yoktun be anne

Yalnızım deyip Hüseyin i götürdün
Onaltı yaşındaydı bi görsen anne
Saçıma ilk beyaz o gün düşmüştü
Şimdi bir görsen şaşarsın anne

Ben evlendin eşim biraz sana benziyor
Sana kızıyor gitmek için erkendi diyor
Sensizlik inanki ona bile zor
Rüyalarda bile bi gelsen anne

Mezarında cennet olsun mekanın
Yaşarken çok çektin be canım anne
Ama ben sensizim hem çok yalnızım
Sen bi kere öldün ben her gün anne

Babam evlendi ya bi kardeşim var
Kendincede mutlu oluyor anne
Ama seni inan oda özlemiş
Andıkmı gözleri doluyor anne

On yediyıl nasıl geçti birbilsen
Bir yaradan bilir birde ben anne
Babamın eşine annen diyorlar
Her nedense dilim varmaz be anne

Bugün sabah uyandım ince kar yağmış
Sensiz bir mevsim daha geliyor anne
Ölüm gerçek sen veya başkasıymış
Her gün birileri eriyor anne
AŞIK MUSTAFA diyor herkesler bana
Sebebini sormuyorlar bi duysan anne
İnsan kolay kolay şair olmuyor
Kimileri bilmiyor gülüyor anne