Anne Şiiri - Erhan Topkaya

Anne kurtar beni asılıyorum bir hainin gözlerinde
Suskunluğum suçluluğumdan değil asaletimdendir
Bu beş para etmez sokaklarda harcanıyorum anne
Suskunluğum korkumdan değil cesaretimdendir
Gövdem yanıyor bu son gecemde
Kimselere anlatmıyorum bir sana söylerim gerçekleri anne
Bir sen inanırsın bana sen dimi söyle
Anne kurtar beni asılıyorum bir hainin gözlerinde
Korkum boğazıma geçirilen ipten değil
Sevmek suç sayılıyormuş ona yanıyorum anne
Irmaklar akıyor mavi ırmaklar deli ırmaklar
Kuşlar seyre dalmış gökyüzünü, kanatlanıyor
Ağaçlar yemyeşil
Bulutlar ağlıyor
Senden ayrılmak yüreğimi dağlıyor anne
Hani kar yağacaktı yine koşup oynarken ben
Güzel gözlerinle bana bakacaktın sen
Hayaller kuracaktım beyaz hayaller pembe hayaller
Hayallerime ne oldu neden böyle karardı anne
Koyup gitmek seni böyle bir başına kolay mı sanırsın
Bi bilsen beni ateşten avuçlarınla alırsın
Bu kahpe dünyada bir başına nasıl kalırsın
Madem sevmek suç, en büyük suçlu sen sayılırsın
Anne sende benim gözlerimde asılır mısın