Anne Şiiri - Güler Kavlak

Annem!
Tut elimi, bırakma beni. Hissettir sıcaklığını, sevgini.
Canım yavrum.
Hissettiğimde, varlığından haberim olduğunda,
Benimsin, benimlesin. Sen çekmezsen elini,
Bırakmam asla senin elini.

Canımdan, cansın sen.
İçtiğim suyla. Yediğim yemekle, ekmekle.
Sana duyduğum sevgimle, besledim seni.

Sen karnımdayken.
Vardı eşin.
Sana giden yiyeceklerin,
Zararı, kendinde toplayan.
Vitaminiyle besleyen.

Eşinden, geldiğinde ayrılma vaktin.
Ağlamıştın, ağlamıştık bilmediler ağlayarak doğduğunun sebebini.
Büyüyüp eşini bulduğunda zamanı gelince ayrıldığında birde o zaman ağlayacaksın, yaşam bu işte.
Doğum ve ölümde hissedersin eşin ne kadar senin, bizim için ne olduğunu.

Sen kucağımdaydın,
Eşinse senden ayrılmıştı.
Onun görevi tamamlanmış, benimki başlamıştı.
Şimdi sen, benim kollarımdaydın.
Besledim sütümle,
Büyüttüm narin çiçek gibi,
Koruyup, kollayarak seni.

Büyüdün annem, bende büyüdüm.
Sayılan yaşımdı.
Bedenimse görünüşte büyüktü.
Ama küçüldüm galiba, tut elimi bırakma beni.

Bak!
Ben oldum artık çocuk.
Korkularım, tedirginliğim var.
Biliyorum size ayak uyduramam.
Belki düşüncelerimde uymaz.

Hani hep söylerdim, her insan bir olmaz.
Olduğu gibi sevin onları diye.

Hadi sizde beni olduğum gibi kabul edin.
Bırakmayın ellerimi.
Bak gözlerimin feri söndü.
Sevgi ışığım, sönmedi.
Benim sevgim, akacak gözlerinizden, yüreğinize.

Yürekleri sevgi dolu yavrularım.
Sizin sevginiz, hücrelerimi yenileyecek,
Hayat bulacağım, mutlu olacağım.
Kaçırmayın gözlerinizi gözlerimden.
Oradan akıyor, sevgiler yüreğimize.
Oğlum, kızım sıkı tutun ellerimi.

Özür dilerim annem, babam sizden.
Evlat olarak varsa hatam.

Özür dilerim yavrularım.
Sizi üzdüysem, istemeden kırdıysam.
Bende küçüktüm, büyüdüm sizinle.
Bak işte ilerledi yaşım,
Şimdi ben sizin çocuğunuzum.
Bir fark vardı aramızda.
Siz küçüktünüz, daha bebek.
Kucağımda gezdirir, koklayarak severdim sizi.

Hadi verin el ele, incitmeden sevin beni.
Bırakmayın, çekmeyin ellerinizi.
Hala sıcaklığınız ellerimdeyken.

Sizi sevdim, seviyorum, seveceğim.
Son nefesimi verene kadar.
Sizinleyim, sizin benimle olduğunuz gibi.

Tutun, tutun ellerimi, bırakmayın.
Yalnız kalkamam, yalnız kalamam.

Bebeklik, gençlik çağınız geçti, büyüdünüz.
Geldi, eşinizi bulma, onunla yaşamınıza devam etme zamanınız.
Eşin, artık o senin.
Sev, kokla sar onu.
Bundan sonraki yaşamında.
Sen onu, o seni sevginizle besleyecek,
Birbirinizi yüceltip, hayatınızı birlikte devam ettireceksiniz.
Taki, zamanınız dolup birbirinizden ölüm ayırana kadar.

ALLAH ayırmasın, yokluğunuzu, acınızı göstermesin bana.

Sen büyürken ben küçüldüm.
Bırakma ellerimi, Bak hala sıcaklığı duruyor ellerimde, ellerinin.
Hatırımı sor, bir buse kondur yanağıma.
İşte, mutluluk reçetem bu benim.

Yavrum tut ellerimi, ihtiyacım var ellerinin sıcaklığına yüreğinin sevgisine.
Unutma,
Kendini unutturma.