Anne Şiiri - Osman Eroğlu Osmaniye

Osman Eroğlu Osmaniye
20

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Anne

Kulak kesildim sana
Çocuk gibi,
Ayak tıkırtısı duyduğumda annem mi diye,
Yağmur bekleyen toprak gibi
Okudum seni.
Tozlu raflarda ki küflenmiş kitap gibi,
Her şey blu – gri karışımı,
Yazdım seni.
Problem olsanda,
Arap sacı değilsin sen.
Ne de zormuşsun dik yokuş gibi,
Vuslata son olsun demişsin,
Olsun,
Olsun elbet,
Yaman çelişki değilsin ya,
İnkar ve iman gibi,
Hepimiz aynıyız biz.
Aynaya baktın mı?
Beni gördün mü?
Yüzüm eskisi gibi değil.
Söylesene!
Yıprandığımı söyle!
Güneşte kalan yeşillik gibi solmuşsun.
Zaman, saniye saniye, salise salise amma,
Amması var işte, bilirsin.
Beklenen gelmiyor, geçmiş, nasıl geçmiş.
Mazinde ben varım değil mi?
Ya ati… O ne olacak?
Su da, ömür gibi değil mi?
Akan geri gelmiyor.
Köprü çok su gördü.
Gördü sadece,
Sen de belki atide,
Göreceksin amma,
Gördüğün dünkü gibi olmayacak.
Okumayı, yazmayı, kulak kesilmeyi de,
Hep sende yaşadım.
Bu gün yaşıyorum sanma,
Nefes alıp veriyorum,
Her solukta çocuk gibi,
Açken de, tokken de, karın ağrısında da, baş ağrısında da,
“Anne”, diyorum amma,
Ona hissettiremiyorum.
Yapmacık olan hayatlarımız, yalakalıkla dolu.
Gerçek sevdalarımızı,
Anadolu’nun civan yiğitleri gibi
Açamıyoruz işte.

Anlıyor onlar,
Her acıyı kalplerinde gizlerler.
Gözleri hep yaşlı ya,
Bazen acıdan, bazen sevdadandır.
Onlar, bizi biliyorlar.
Zaten hiç büyümedik onların yanında,
Yaşın ha üç, ha otuz, ha beş, ha elli-altmış,
Ne fark eder?
Küçük, haylaz, sevimli çocukları değil miyiz?
Oku kalbimi,
Yaz sevgimi,
Kulak ver yine bana, anne!
Sen benim cennetimdin,
Cennetimsin benim,
Huzuru dokumak için ilmek ilmek,
Aile kumaşını uzatmak gerek,
Cennete dek,
Yürümek üzerinden.
Şefaat bir haksa, kullanırsın bizden yana,
Bilirim.
Sen bizi merak etme anne,
Ben, yine seni bulurum.
Merak etme,
Yolumu kaybettiğim de çağırdığım gibi,
Yine bağırırım,
Sen beni tanırsın, anne.
Anne!
Merak etmişimdir hep; nasıl tanırsınız,
O kalabalıkta seslerimizi,
O kadar anne varken,
Sen, bana oğlum diyorsun.
Sen cennetliksin anne.
“Çocuklar cennetliktir yavrum” derdin,
Çocuklar cennetlikse anne,
Sen de yine orada bana çocuğum de, Oğlum de,
Bende senin gibi
Cennetlik olayım anne.

11.4.2007

Osman Eroğlu Osmaniye
Kayıt Tarihi : 6.11.2010 12:07:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Osman Eroğlu Osmaniye