Anne üstüme göğün mavi yüzü incelip düştü
Ben Tanrı’yı seyrediyordum
Bulutların arkasına her saklandığında
Açıyordu yüzünü rüzgâr
Anne ben taşa bakıyordum
Meşe ağacının dibindeki
Ve yosun tutmuş yüzlerin arasından
Anne bu gece çok üşüyorum
Dün gece de öyleydi, şimdi de öyle
Bu yüzden aklıma geldin
Her şey gittiğinde
Her şey bittiğinde
İşte bu yüzden
Anne bu yüzden
Kendime bir tören hazırlıyorum
İşte çalışıyorum uçurumun başında.
Bağırma! Bağırma sus! Geleceğim.
Birkaç satırlık ömrüm kaldı.
Bağırma anne!
Kırılırım sana.
Kayıt Tarihi : 22.9.2012 12:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şerafettin Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/09/22/anne-1044.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!